Tim Colman | donderdag 4 Jan 2024, 22:32

De Like A Dragon-franchise is weer terug, met een onbekend personage... of toch niet?

Gespeeld op Xbox Series X. Geoptimaliseerd voor Xbox Series.

Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name is een belangrijke toevoeging aan de Yakuza-serie, exclusief voor de Xbox-console. De game weeft op ingewikkelde wijze een verhaal dat niet alleen de erfenis van zijn voorgangers respecteert, maar stippelt ook een uniek pad uit voor de nieuwe personages. Het verhaal concentreert zich op de reis van een sleutelfiguur uit het Yakuza-universum en duikt diep in zijn persoonlijke strijd en de ruwe realiteit van de onderwereld.

Dé Yakuza is terug (zoals elk jaar nu)

De kern van Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name is de raadselachtige reis van Kazuma Kiryu, dé Yakuza-legende die een schaduw van zichzelf is geworden. De game begint met Kiryu die een eenzaam leven leidt, ver weg van de chaotische onderwereld die hij ooit domineerde. Dit rustige bestaan wordt verstoord door een onverwachte gebeurtenis: de plotselinge verdwijning van een naaste medewerker uit zijn Yakuza-dagen. Dit incident drijft Kiryu terug in de onderwereld en zet hem op een pad dat zich verweeft met oude bondgenoten en nieuwe tegenstanders.

Terwijl Kiryu dieper in het mysterie duikt, worden spelers meegenomen op een reis door de duistere onderbuik van de Japanse onderwereld, waar loyaliteit en verraad voortdurend op gespannen voet staan met elkaar. Het verhaal is een meesterlijke balans tussen persoonlijk drama en het overkoepelende verhaal van de Yakuza-wereld, waardoor een rijke, veelzijdige ervaring ontstaat. Hoewel de game een aantal bekende locaties en personages opzoekt, introduceert het ook nieuwe elementen en perspectieven die de Yakuza-overlevering verrijken. Zonder plotdetails weg te geven, kun je gerust zeggen dat het verhaal een spannende mix is van actie, emotie en spanning. De game herinnert ons eraan dat we zo'n beetje elk cruciaal moment in Kiryu's leven tot nu toe hebben meegemaakt, en zolang hij leeft, hij nooit zal vervagen. Ik verwacht ook niets minder van een Yakuza game dan een boeiende ervaring te brengen voor zowel Yakuza veteranen als nieuwkomers.

De wereld is klein(er)

Hoewel de wereld van de game rijk is aan details en verhalen, voelt hij beperkter aan dan sommige van zijn voorgangers. De beperkte verkenningsmogelijkheden kunnen spelers teleurstellen die gewend zijn aan de uitgestrekte steden en zones uit eerdere Yakuza-games. De dichtbevolkte gebieden zijn echter gevuld met meeslepende zijmissies en intrigerende personages, waardoor er altijd wel iets interessants te ontdekken valt. Wat ik wel een enorm voordeel vond is dat deze aflevering aanzienlijk korter is dan z’n voorgangers. Waar erbij Yakuza 0 of laatst nog bij Judgement gemakkelijk tachtig uur op de teller konden staan, zie je de credits van Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name al na een twaalftal uurtjes over het scherm rollen.

De game springt eruit met z’n uitzonderlijke grafische kwaliteit. De aandacht voor detail in de omgevingen, personagemodellen en animaties van het spel is opmerkelijk, waardoor het een van de meest visueel verbluffende titels op Xbox is die ik recent speelde. De neonverlichte straten, expressieve gezichten van personages en vloeiende gevechtsanimaties dragen aanzienlijk bij aan een meeslepende spelervaring.

Vechten als een draak

Het gevechtssysteem in Like a Dragon Gaiden is ook nu weer een heel sterk punt met een mix van strategie en actie die zowel fris als vertrouwd aanvoelt. Er is een goede balans tussen het aanspreken van fans die de serie al lang kennen en het toegankelijk houden voor nieuwkomers. De verschillende vechtbewegingen en de integratie van omgevingselementen zorgen ervoor dat elk gevecht spannend en onvoorspelbaar blijft. De nieuwe Agent-gevechtsstijl zorgt voor een opfrisser door Kiryu wat James Bond-achtige gadgets te geven als aanvulling op de mêlee-finesse van deze vechtstijl. Naarmate je vordert in het hoofdverhaal, speel je geleidelijk vaardigheden vrij, zoals de drones die rondzwermen en vijanden te lijf gaan, raketboosters op zijn schoenen waarmee Kiryu rondgevechtsgevechten kan vliegen en door slechteriken kan ploegen, en explosieve sigaretten die werken als een granaat om bendes weg te knallen. Kiryu kanaliseert ook echte Spider-Man-energie met de toepasselijk genaamde Spider-vaardigheid, waarbij hij een draad uit zijn horloge schiet om vijanden te lasso-en, door de arena te lanceren of wapens van veraf aan te trekken.

Ondanks de vele sterke punten wordt de game af en toe een beetje repetitief, met name in sommige missiestructuren en gevechtsscenario's. Hoewel de kern van de gameplay boeiend blijft, had ik graag wat meer variatie in de missies gewild naarmate het spel vordert. Het type missies (iemand uit de nood helpen, een goeie ouwe fetchquest, een paar kerels in elkaar kloppen) blijven grotendeels hetzelfde als in elke Yakuza game. Waar de magie zit is in de kleine verhaaltjes zelf die de wereld z’n eigen karakter geven: zo gaat één van de zijmissies over een jonge man die volledig vertrouwt op een AI-chatbot om perfecte berichten voor datingapps op te stellen, maar worstelt met de sociale finesse om ze in het echte leven uit te voeren. Dit verhaal biedt een verfijnde kijk op het onderwerp en als je het bekijkt vanuit het standpunt van de meer ervaren Kiryu, zie je zijn diepgang en bedachtzaamheid, kwaliteiten die niet altijd even duidelijk zijn.