Casper Egas | vrijdag 15 Mrt 2024, 0:05

Altijd al taxichauffeur willen zijn, maar je zakt maar steeds voor je rijexamen? Dan is er nu Taxi Life!

Gespeeld op Xbox Series X. Alleen beschikbaar op Xbox Series S/X.

Al grofweg 35 jaar speel ik games en in die tijd heb ik heel veel games langs zien komen. Van heel goed, tot heel slecht, maar meestal gewoon gemiddeld. Een van de absolute uitschieters in positieve zin was voor mij Crazy Taxi. Het concept is ijzersterk, met toffe muziek, mooie graphics en non-stop gameplay. Taxi Life verklapt in zijn ondertitel al meteen dat het hier niet om een wild ritje zal gaan, maar om een rijsimulatie. Toch blijft het concept om als taxichauffeur aan de slag te gaan sterk en mogelijk verslavend. Dit keer ben je niet in de Verenigde Staten, maar in het mooie Barcelona. Dus zet de taxilamp maar aan en start de motor!

Niet helemaal geslaagd voor het rijexamen

Taxi Life: A City Driving Simulator start met een simpele tutorial waarin je een eenvoudig rijexamen af moet leggen. De schermtekst kan in allerlei talen worden weergegeven, inclusief Nederlands. De besturing is helaas wat omslachtig. Je kunt vrij in de taxi rondkijken en kun allerlei knopjes met je cursor indrukken. Denk bijvoorbeeld aan de flappen om te beschermen tegen de zon, de radio en de zijruiten. Dit soort dingen werken altijd wat lomp met een controller en dat wist de ontwikkelaar kennelijk ook, want er zijn ook allerlei knoppencombinaties bedacht die dezelfde functies hebben. Maar daar begin je al, want al je op een moderne controller, die mijns inziens al erg veel knoppen heeft, afhankelijk bent van menu’s die je moet oproepen met LB en naar boven en dan met je stick een radiaalmenu door moet en dan met een klik op de rechter stick moet bevestigen, dan gaat er iets heel erg mis. De eenvoud gaat totaal verloren. Je kunt je dan afvragen wat het allemaal toevoegt. Wordt het hierdoor een echte simulatie? Mijns inziens is dat niet het geval; een simulatie betreft veel meer dan dat en moet vooral het beroep van taxichauffeur goed simuleren.

Bij de besturing van de auto merk je dat er van een echte simulatie geen sprake is. Bestuurt de auto heel slecht? Nee, het gaat allemaal prima. Als je wel eens de MudRunner spellen gespeeld hebt dan weet je ongeveer wat het gevoel is. Het is een beetje losjes, met weinig echt gevoel van het wegdek. Je accelereert erg vlot en eenvoudig en verliest weinig snelheid als je het gas loslaat. Ik zou de besturing als adequaat, maar niet indrukwekkend beoordelen.

Niet te kritisch zijn

Eenmaal geslaagd voor het makkelijke rijexamen kun je het centrum van Barcelona in. In eerste instantie dacht ik dat het best een leuke stad kon zijn voor een spel als dit. Mooie architectuur, lekker zonnetje. Het oogt ook allemaal best aantrekkelijk. Zeker als je niet te kritisch kijkt. Dan zie je namelijk dat details ontbreken en dat de belichting niet helemaal overtuigt. Maar goed, voor een budget-game van veertig euro kan het er zeker mee door.

Toch komt het spel al snel goedkoop over. Zo kan je in de stad langs monumenten en straatkunst rijden voor wat extra ervaringspunten, maar als je dat wil doen is het steeds zoeken naar de juiste parkeerplek en krijg je niet eens een mooie blik op het object. Als je bij Assassin’s Creed bijvoorbeeld bij een monument komt, dan krijg je een mooie fly-over en informatie over het gebouw; in Taxi Life zie je een blauw metertje wat omhoog gaan.

Natuurlijk gaat het in de eerste plaats niet om de stad, maar om de ervaring als taxichauffeur, of liever eigenaar van een taxibedrijf zijn. Je kunt namelijk na verloop van tijd meer auto’s kopen en dan mensen in dienst nemen om deze voor je te besturen. Zodoende zit er een heel klein management-element in het spel en ben je niet alleen maar zelf aan het rondrijden. Stel je er echter niet te veel van voor, want de mogelijkheden zijn zeer beperkt. Je hebt de andere auto’s vooral om wat sneller geld binnen te harken, om dan weer nieuwe wagens aan te schaffen om zelf te rijden of om te laten rijden.

Geen geslaagd ritje

Het leeuwendeel van het spel is het de bedoeling om zelf rond te rijden en passagiers naar de juiste bestemming te brengen. Natuurlijk is dat voor een spel met deze titel geen verrassing. Helaas is dit ook waar het spel van een acceptabele ervaring naar een slechte verschuift. De basis is niet goed genoeg en daarmee valt het geheel in duigen. Het rijden moet echt leuk en interessant zijn, maar dat is het simpelweg niet. Ik ben niet vies van een spel met beperkte actie. Op de SEGA Dreamcast was er bijvoorbeeld Tokyo Bus Guide en daar smulde ik van. Dus het is niet dat het rustige concept van Taxi Life mij tegenstaat.

Deels ligt het aan de stad, want de binnenstad van Barcelona heeft een groot probleem; de stad is helemaal niet zo geschikt voor veel autoverkeer. Terecht zou ik zeggen, want als je het mij vraagt zouden binnensteden autoluw moeten worden gemaakt. De infrastructuur is echter hier nog flink achtergebleven op veel andere West-Europese steden, waardoor het vooral een stoplichtenwalhalla is. Als je het idee leuk lijkt om heel veel stil te staan voor rode stoplichten, dan is Taxi Life echt iets voor jou. Bij de meeste ritten moet je jezelf houden aan de verkeersregels, dus denk er maar niet aan om gewoon door te rijden of om je snelheid hoger dan de 30 of 50 kilometer per uur te brengen. Natuurlijk is dat ook deel van de uitdaging. Breng een passagier tevreden naar de bestemming op een vlotte manier, terwijl je jezelf netjes aan alle verkeersregels houdt.

Om het interessant te houden is er dan wat meer nodig. Mooie muziek op de radio bijvoorbeeld. Je kunt enkele zenders kiezen, met elk een paar zeer generieke stukjes muziek, maar dat is het dan wel. Als ik terugdenk aan Grand Theft Auto, Metropolis Street Racer of Project Gotham Racing, dan weet ik dat het zoveel beter kan en moet. Ook zouden leuke gesprekken met de passagiers kunnen helpen, maar vaak wordt er nog niet eens gedag gezegd. Af en toe is er een zeer stroeve conversatie, waarbij je enkele antwoorden kunt selecteren, maar deze komen zeer gebrekkig over en vallen snel in herhaling.

Om dan de rit helemaal te laten mislukken, blijkt dat de afwerking van het spel zeer ondermaats is. Er zijn allerlei bugs en de AI is totaal kapot. Automobilisten rammen zomaar anderen en je wordt dikwijls aangereden terwijl je voor het zoveelste stoplicht staat te wachten. De voetgangers maken het nog bonter, want die lopen als een kip zonder kop rond en blijven soms minuten lang op een zebrapad jou het leven zuur maken. Fietsstroken zijn er genoeg, maar fietsers of brommers waren voor de ontwikkelaar een brug te ver. Laat ze maar weg. Bussen, trams, vrachtwagens? Ach ja, zijn die echt nodig? Volgens mij weet je als consument dan wel genoeg.