Casper Egas | maandag 6 Mei 2024, 22:37

De klassieke shooter is er weer op de Xbox!

Gespeeld op Xbox Series X. 

Rainbow Cotton is een soort spin-off van de reguliere Cotton games. Dit zijn meestal zijwaarts scrollende 2D-shooters, maar Rainbow Cotton lijkt meer op Panzer Dragoon, Air Twister of Space Harrier. Het spel is in 2000 exclusief in Japan uitgebracht voor de SEGA Dreamcast. Inmiddels is daar overigens wel een vertaling naar het Engels voor beschikbaar. Deze Xbox One/Series versie is een remaster van het origineel. Zijn de upgrades jouw twintig euro waard?

Geen klassieker

Tegenwoordig krijgt alles wat los en vast zit een remaster of remake, zo lijkt het wel. Ik ben zelf wel een fan van de Dreamcast, dus Rainbow Cotton heeft wel mijn interesse. Toch is het verre van een klassieker. Destijds was er aardig wat kritiek op het spel, dat simpelweg niet zo lekker bestuurde en ook toen al wat gedateerd overkwam. Het was dan ook geen hit. Je kunt deze oorspronkelijke versie spelen in de retromodus. Het scherm is dan in de oorspronkelijk resolutie weergegeven en het oogt alsof het een gebogen beeldbuistelevisie betreft. Het effect is hier verrassend genoeg best geslaagd. Het spel zelf is echter nog steeds zeker niet zo goed als bijvoorbeeld Panzer Dragoon op de Saturn (en andere systemen). Het probleem zit hem er vooral in dat het moeilijk mikken is, want de projectielen schieten niet helemaal op een logische manier naar voren en zijn wat traag. Ook mist er een soort impact. Je merkt niet zo heel goed of je iets raakt en het is ook nogal vaag of je zelf geraakt wordt.

De kleurrijke, zeer Japanse, presentatie zal niet iedereen kunnen bekoren, maar is ook zeker niet slecht. De filmpjes zijn in anime-stijl en zeer over-the-top. Het deed mij denken aan Keio Flying Squadron op de SEGA Mega-CD en Saturn. Het is mijn ding niet zo, maar ik denk dat liefhebbers er wel om kunnen lachen. De graphics van het spel ogen als typische Dreamcast graphics, maar dan niet de meest indrukwekkende van de grote ontwikkelaars. Het kleurrijke en speelse stijltje is zeer creatief te noemen. De muziek is daarbij behoorlijk catchy, al wordt deze wat verstoord door de extreem chaotische geluidseffecten. Er is zelfs een optie toegevoegd om de constant kletsende, schaars geklede feeën stil te maken. Oh ja, had ik al verteld dat je niet aan het schieten bent met een ruimteschip of draak, maar met een heks op een bezemsteel die bezeten is van ‘willows’, een soort snoepjes?

Een nieuwe lik verf

De nieuwe modus, die ook coöperatief gespeeld kan worden (niet getest), is natuurlijk de hoofdmodus van deze versie van Rainbow Cotton. Audiovisueel is er het een en andere veranderd. Zo is de resolutie nu veel hoger en zijn er wat kleine effecten toegevoegd. Het oogt beter, maar niet spectaculair beter. Het blijft in elk geval zeer trouw aan het origineel.

Toch betekent dit niet dat deze versie geen serieuze upgrade is. Het is namelijk de gameplay die nu beter is. Zo zie je als speler nu helder welke alternatieve routes gevlogen kunnen worden en hebben (tussen)bazen een energiebalk. Belangrijker is dat het richten nu beter gaat. Je ziet iets beter waar je schiet en het voelt wat directer. Dit is een duidelijke verbetering, maar het is nog steeds niet optimaal. Het schieten voelt nog steeds niet helemaal lekker en er is nog steeds te weinig impact. Ook vlieg je zelf zo prominent in beeld, dat je een deel van het scherm niet kunt zien en dus geraakt wordt door onzichtbare projectielen. Rainbow Cotton is leuk, maar niet geweldig.

Het had kunnen helpen als er wat leuke dingen te ontgrendelen waren geweest, maar dat is helaas niet het geval. Met vijf levels is het spel zeker niet lang, maar op zich is dat bij dit genre niet heel vreemd. Toch vind ik dat er meer in had gezeten om spelers langer zoet te houden. Misschien dat de (niet heel bijzondere) Achievements je nog even door laten spelen.