Tim Colman | vrijdag 22 Mei 2020, 22:07

Een RPG met een donker randje... dat is Dread Nautical.

Review

Rating 7/10
User rating 0/10
  • Leuke twist op Lovecraft
  • Prima graphics
  • Coherente artstyle
  • Vier personages, maar geen verschillen
  • Menu's niet gebruiksvriendelijk
  • Langzame animaties

Gespeeld op Xbox One X

Dread Nautical is een RPG-game van Zen Studios, een studio die bekend staat om zijn pinball-games. Een verrassing? Dat zeker, maar is het een welkome verrassing?

Dread Nautical trekt de turn-based strategie, survival en resource management-kaarten. Vrij ambititeus als opzet en bovendien wilde de ontwikkelaars ook een meeslepend en een tikkeltje campy avontuur leveren. Sommige elementen lopen goed, andere dan weer helemaal niet.

REVIEW

Een vreselijke reis

Dread Nautical opent met een cruiseschip vol toeristen dat wordt aangevallen door een mysterieuze kracht. Die kracht transformeert nagenoeg iedereen in buitenaardse gedrochten. Ons hoofdpersoon ontwaakt in deze onaangename situatie met als enige doel de andere overlevenden te vinden en aan deze waanzin te ontsnappen. Vanaf het begin toont Dread Nautical zijn Lovecraft-invloeden openlijk, van de kosmische verschrikkingen tot het griezelige, verontrustende verhaal. Het wijkt hier en daar af van de sfeer die het zo zorgvuldig probeert op te bouwen en probeert wat grappen en humor toe te voegen, compleet on-lovecraftian, met gemengde resultaten als gevolg. Deze neiging om invloeden te combineren resulteert in een verhaal dat vaak slecht aanvoelt en elementen bevat die niet op hun plaats voelen. Het verhaal neemt een aantal zeer spannende wendingen, maar het is toch allemaal iets lolliger en liever dan het gemiddelde verhaal dat z’n inspiratie haalt uit de Cthulu-mythos. De makers hebben ook hun best gedaan om het complexe web van gebeurtenissen dat zo typerend is voor Lovecraft sterk te vereenvoudigen om het heel toegankelijk te maken voor nieuwkomers.

De setting zit in ieder geval goed en levert prima die spookachtige scheepssfeer. Maar de setting kan z’n rol niet voluit spelen omdat het op de achtergrond verdwijnt door de minder indrukwekkende elementen van het spel. Het mengen van invloeden zorgt er voor dat de gameplay erg onsamenhangend aanvoelt en niet uitgewerkt is. Je begint het spel door je personage te selecteren uit vier verschillende opties, elk met hun eigen sterke punten. Al deze personages kregen hun eigen stemacteur en hebben een aantal unieke dialogen, maar het verhaal blijft voor de rest exact hetzelfde, ongeacht je keuze.

X-Com - Sea Edition

Diep van binnen is Dread Nautical een typisch turn-based strategiespel met alle kenmerken die van dit genre worden verwacht: isometrisch camerastandpunt, bewegingssysteem in de vier windrichtingen en verschillende skills. Daarnaast zijn er ook survivalelementen. Zo heb je beperkte slots hebt voor wapens en objecten en ook voedsel voor je overlevenden moet je efficient zien te beheren. Wanneer vijanden in je gevechtsveld verschijnen, schakelt de game onmiddellijk over naar de gevechtsmodus en degenen die bekend zijn met het genre worden begroet met een vertrouwde gameplay-loop: actiepunten, RNG, skills en turns. De langzame verkennende fases die aan de gevechten vooraf gaan voelen dan weer erg omslachtig en vermoeiend aan.

 

Tijdens je avontuur moet je je gezelschap over de twintig verschillende niveau’s van het schip begeleiden met een stijgende moeilijkheidsgraad en de nodige confrontatie met de monsters. Voordat je de passagiers in je gezelschap kunt inschakelen, moet je hen eerst overtuigen door een speciale vertrouwensindicator te vullen. Wapens en bepantsering zijn onderhevig aan slijtage en moeten op de werkbank worden gerepareerd en verbeterd. Voedsel dat je tijdens je avonturen vindt, moet aan het einde de level onder alle leden van de groep worden gerantsoeneerd. Doe je dit niet, dan kan dat leiden tot slechte prestaties op het slagveld. Helaas zorgde deze afleiding ervoor dat ik meer tijd besteedde aan het doorzoeken van de containers, het navigeren door de verschillende menu's en het praten met de NPC's. Dit zou geen probleem zijn geweest zonder de slecht ontworpen gebruikersinterface, langzame animaties en vaak generieke dialoog. De gevechten namen hierdoor snel de achterbank en dat is eerlijk gezegd een gemiste kans.

Visueel is het spel beter af dan de andere aspecten van de game. Gelukkig kozen de ontwikkelaars voor een coherente artstyle die het spel z’n eigen karakter geeft. De beelden hebben zeer gestileerde kleuren en een cartoonachtige benadering van de karakters. Er is niet zo heel veel variatie in de omgevingen, wat vrij normaal is voor een cruiseschip, maar de art direction zorgt desondanks uitstekend voor het creëren van een griezelige en verontrustende sfeer. Elk van de personages is ook goed ontworpen, opnieuw op een zeer cartoonachtige manier, maar passen perfect in de het totale plaatje van de wereld die de ontwikkelaars wilden schetsen.

Conclusie

Dread Nautical is een heel klassiek voorbeeld van een game die lijdt onder teveel ambitie. Te veel verschillende benaderingen van de gameplay verzanden in een verder best wel plezierig spel. Het is een goede turn-based RPG, maar het voldoet niet aan zijn potentieel om echt iets speciaals te zijn.

Reacties

Login of registreer om te reageren.