Dorian de la Fosse | vrijdag 15 Jan 2021, 20:36

Geïnteresseerd in first person puzzelgames? Lees dan hier de review van Call of the Sea.

Gespeeld op Xbox Series S. Geoptimaliseerd voor Xbox Series.

Puzzelgames zijn meestal uniek in dat ze geen over the top actiescènes of grof geweld gebruiken om jou als gamer te voorzien van een leuke tijd. In plaats daarvan moet je gebruik maken van andere vaardigheden, zoals inzicht of logisch nadenken. Ontwikkelaar Out of the Blue Games doet een nieuwe duit in het zakje in de vorm van Call of the Sea.

Vakantiebestemming zonder vakantie

In Call of the Sea beleef je het verhaal door de ogen van Nora, een zieke vrouw die op zoek is naar haar man. Haar man stond aan het hoofd van een expeditie naar een tropisch eiland in de hoop een medicijn voor zijn vrouw te kunnen vinden, maar er is al weken niks meer van hem of zijn expeditieleden vernomen. De laatste aanwijzingen die Nora heeft ontvangen wijzen allemaal naar dit eiland. Bij aankomst blijkt al snel dat het één en ander niet in de haak is en dat is het enige dat ik kan vertellen zonder de rest van het verhaal voor jullie te verpesten. Want Call of the Sea heeft een degelijk verhaal met een plottwist die je van mijlenver al aan ziet komen, maar dat doet niet af aan de ervaring. Wat wel jammer is, is dat deze game, net zoals meerdere games in dit genre, aan de korte kant is. Mijn eerste playthrough nam niet meer dan vijfeneenhalf uur in beslag. Daarna kostte het me nog twee uur om de game voor de volle 100% uit te spelen, stiekem wel met een strategy guide. Ik ben ook niet heilig.

Tropisch depressieve gebieden

Als er iets is dat de game goed doet dan is dat het creëren van een toepasselijke sfeer. De muziek is geweldig en dankzij het sterke acteerwerk komen de meeste personages ook goed over. Er was slechts één personage die minder sterk was neergezet, maar deze sprak ook maar één keer in de hele game. Qua geluid zit het ook wel goed, maar hoe zit het met de beeldkwaliteit? Ook daar hoeft niemand zich zorgen om te maken. Van tropische stranden tot onderwatergrotten, het ziet er enorm goed uit. De cartooneske graphics helpen hierbij, de game oogt erg rijk aan kleur. Ik heb ook geen enkele keer haperingen, framedrops of andere irritante issues opgemerkt en dat is al een prestatie op zich. Wat wel opmerkenswaardig is, is dat de ondertiteling niet altijd klopt met de gesproken tekst.

Puzzels zijn er voor wie goed kijkt

In een puzzelgame draait het, naast het verhaal, natuurlijk om de puzzels. Wat de ontwikkelaar goed heeft gedaan is dat de puzzels allemaal verwerkt zijn in de omgevingen. Je hebt dus geen walking simulator met hier en daar een puzzellocatie. De puzzels zijn overal om je heen. Je moet dus goed kijken om te zien wat een hint kan zijn voor de diverse puzzels die de levels rijk zijn. Gelukkig worden alle gevonden hints genoteerd in een dagboek, zodat je altijd terug kunt kijken. Ondanks de goede verwerking van de puzzels waren er uiteindelijk maar twee puzzels die echt uitdagend waren. De andere puzzels waren zeker gevarieerd, maar het vergde niet heel veel moeite om ze op te lossen. Dat haalt echter niet weg dat veel puzzels wel leuk zijn om te doen, zoals het bespelen van een gigantisch orgel in een berg.

Naast de puzzels zijn er in elk level ook nog verzamelobjecten verstopt. Deze variëren van notities tot aan muurschilderingen en je dient ze allemaal te vinden om de game op 100% uit te kunnen spelen. Sommige van deze objecten zijn op onverwachte locaties verstopt, dus het loont om de hele omgeving uit te kammen. Mocht het zijn dat je een object hebt gemist dan kan je altijd terug keren naar het desbetreffende level via het hoofdmenu. Het is dan alleen jammer dat je dat level helemaal opnieuw moet doen, inclusief alle verhaaldelen. Er is geen mogelijkheid om zaken over te slaan, waardoor een tweede sessie om objecten te zoeken soms onnodig lang kan duren.