Casper Egas | maandag 19 Mrt 2018, 10:19

Kan Kylotonn hetzelfde met motoren doen als met auto's? Je leest het in de recensie van TT Isle of Man!

Review

Rating 7/10

User rating 0/10

Mooie omgevingen
Subliem snelheidsgevoel
Toffe parkoersen
Mooie geluidseffecten

De carrière stelt niets voor
Weinig te doen
Geluid en muziek haperen wel eens

Gespeeld op de Xbox One X

TT Isle of Man wekte direct mijn interesse, terwijl ik zelf helemaal niet zo’n motorenliefhebber ben. Dat komt omdat ik hele goede herinneringen koester aan het arcade-, PC- en Saturnspel Manx TT. In feite is het concept hetzelfde. De spellen hebben zelfs meer gemeen dan je zou denken. Manx TT stond bekend om zijn strakke gameplay, mooie graphics, maar zeer magere inhoud (met maar twee tracks!). Voor ontwikkelaar Kylotonn wellicht een inspiratie. Ik ken Kylotonn al van de meer dan fatsoenlijke WRC-titels en het leuke Flatout 4, die ik eerder via Xboxworld gerecenseerd heb. Het lijkt er dus op dat TT Isle of Man in goede handen is bij deze Franse ontwikkelaar.

REVIEW

Geen echte simulatie

Ik zou TT Isle of Man geen echte arcadegame zoals Manx TT noemen, maar het spel is ook zeker geen simulatie. Er is een aantal opties die men kan kiezen voor het realisme van de besturing. Voor mij was semi-pro goed, want alles daarboven vond ik erg pittig en ook wel wat frustrerend. Je ligt in dit spel namelijk zo op de grond. Er hoeft maar een stoeprand te zijn of je gaat iets te snel op het gas en boem, daar lig je weer op de grond. Met een makkelijkere besturing is dit beter onder controle te houden. Dit klinkt misschien alsof het spel levensecht is, maar dat is het zeker niet. Als je even went aan het feit dat motoren heel anders besturen dan auto’s, dan kun je zo aan de slag. Zoals de Moto GP is dit echt niet. Voor mij bleef het alleen vrij irritant dat je zo snel valt, zeker omdat de tegenstanders dat veel minder snel doen.

Het toffe is dat je de kracht van de motoren echt voelt. Er is keuze uit een klein aantal supersport en superbikes, en vooral deze laatste categorie heeft een serieus motorvermogen. Deze zijn dan ook extra lastig om onder controle te houden. Het snelheidsgevoel is daarbij echt subliem. Het voelt geweldig om met driehonderd kilometer per uur over kleine landweggetjes te rijden en is tegelijk angstaanjagend. Ik wil niet weten hoe vaak ik mijn rijder al de dood in gejaagd heb.

Een schademodel is er echter niet. Je kunt dus na een val die je makkelijk dood had kunnen maken meteen weer verder. Je wordt op de bike geteleporteerd en scheurt verder. Komisch is het om te zien dat jouw gevallen motor soms allerlei tegenstanders op de meest onrealistische manieren laat crashen.

Onverwachte grafische pracht

TT Isle of Man mag dan wel een titel met een volle verkoopprijs zijn, maar van een kleinere uitgever als BigBen verwacht ik meestal geen topgraphics. Voor het grootste deel bewijst het spel echter het tegendeel! De omgevingen zijn gedetailleerd, geloofwaardig en mooi belicht. Ook de scherpe texturen blijven goed overeind. Het is zelfs mogelijk op verschillende tijden van de dag te gaan racen. Ook de framerate blijft vrij stabiel op dertig beelden per seconden. Op de Xbox One X is de resolutie verhoogd naar 4K, maar verder blijft alles ongewijzigd.

De motoren zijn ook mooi, al kan hetzelfde niet gezegd worden van de rijders. Deze bewegen onnatuurlijk en kunnen je uit de illusie halen. Vooral bij een valpartij ziet het er vaak nogal vreemd en onrealistisch uit. Het zijn dus de omgevingen die vooral de show stelen. Je racet namelijk altijd op publieke wegen; meestal in de natuur of in kleine dorpjes. Kijk echter niet te lang naar een mooie kasteelruïne, want zonder concentratie lig je zo weer plat.

De audio is ook grotendeels een succes te noemen. De motoren klinken erg gaaf en krachtig en dit wordt onderstreept met de prima rumble-ondersteuning van de controller. Elke versnelling die je opschakelt voel en hoor je op deze manier echt. Nog gaver is echter het ruimtelijke geluid van de wind. Met mijn surroundset was dit echt fantastisch. Wanneer je echt hard rijdt voel je de wind bijna langs je gezicht suizen. Jammer genoeg is er buiten de menu’s geen optie om muziek te horen. Op een enkele stem na is het verder stil. De hele presentatie komt heel minimalistisch over, alsof het een budgetgame zou zijn.

Leegte

Een mooi, goed klinkend en lekker besturend spel, wat wil je nog meer? Het moet gezegd worden, de parkoersen zijn prachtig ontworpen en vooral het TT circuit op het eiland is prachtig nagemaakt. Je kunt de volle lengte racen, hetgeen neerkomt op zo’n twintig minuten per ronde. Elk stuk voelt anders aan en ik waande me echt op een eiland met dorpen en steeds andere natuur. De uitdaging op hoge snelheden is groot, want elke bocht zit vol gevaar. Het is zoveel toffer om op deze kleine weggetjes te rijden dan op een circuit.

Naast dit prachtige Snaefell Mountain Course zijn er helaas maar negen andere parkoersen. Dit is natuurlijk een stuk beter dan Manx TT destijds, maar ik ben tegenwoordig wel meer gewend. Een deel van de parkoersen is kort en gaat daardoor snel vervelen. Dit ligt echter vooral aan de opbouw van het spel. Isle of Man TT heeft namelijk geen interessante modi. Natuurlijk is er een snelle race, een race op tijd en kun je online tegen anderen racen, maar verder is er weinig te beleven. Zo kun je niet spelen met een gedeeld scherm en is de enige andere modus, waarvan ik veel verwachtte, zeer teleurstellend. Deze modus is de zogenaamde carrièremodus. In de basis klopt deze beschrijving wel. Je maakt een rijder aan, je koopt een motor en schrijft je in voor races. Verder gebeurt er echter bar weinig. Elke race is vrijwel hetzelfde en herhaalt zich tot vermoeiens toe. Beetje bij beetje verdien je wat geld en fans, waardoor je andere motoren kunt kopen (er zijn er weinig) en waardoor je iets meer verschillende parkoersen kunt rijden. Het vreemde is dat veel evenementen je meerdere races laten rijden, maar dan wel steeds op precies dezelfde baan en op precies dezelfde tijd. Vaak zijn de races, net zoals de echte TT, time trials en rijd je niet man tegen man; slechts af en toe rijd je tegen een handvol andere rijders, maar ook die zie je echt niet in elke bocht terug. Het spel kan dus best eenzaam zijn en als je drie keer op rij dezelfde baan vier keer rond moet, met een racetijd van vijftien minuten per keer, dan slaat de verveling wel toe.

Het is zo zonde, want het had zo eenvoudig kunnen zijn om het spel verder te verbeteren. Waarom gebeurt er in de carrière niets interessants? Er is geen sfeer, geen blijdschap, er zijn geen podiums, geen prijzen, geen rivalen, geen echte kampioenschappen. Je bereikt zo weinig. Na een boel racen was ongemerkt het eerste seizoen overgegaan in het tweede seizoen. Alleen al het geven van tijdverschillen tijdens de races had het spel spannender kunnen houden.

Conclusie

TT Isle of Man is een moeilijk te beoordelen spel. Ik speelde onlangs het totaal andere racespel Gravel en gaf dat een zeven. Nu ga ik weer voor dat eindcijfer, maar om totaal andere redenen. Op zijn best is TT Isle of Man spectaculair, mooi en spannend. Audiovisueel is het spel grotendeels dik in orde en ook de gameplay met het geweldige gevoel van snelheid is de moeite meer dan waard. Waarom is er echter zo weinig te beleven? Je moet wel heel veel houden van rijden tegen de klok op steeds dezelfde banen om lang plezier te kunnen blijven beleven.

XBW

Review

REVIEW

Geen echte simulatie

Onverwachte grafische pracht

Leegte

Conclusie

Reacties

Isle of Man TT

Gerelateerd