Dorian de la Fosse | zondag 24 Jun 2018, 20:45

Een remaster van een remaster lijkt een beetje overdreven, maar het komt aardig vaak voor. Zo is nu ook de Devil May Cry HD Collection uitgebracht op de Xbox One. Hoe draait de game op de meest recente hardware?

De Devil May Cry serie draait al een aantal jaren mee en het laatste deel in deze serie (dus niet de spin-off DMC) stamt ook al uit het tijdperk van de Xbox 360. Nu Devil May Cry 4 een “HD” remaster heeft gekregen, kunnen de eerste drie delen natuurlijk niet uitblijven. Dat zal de gedachtegang geweest zijn van Capcom om de Devil May Cry HD Collection opnieuw uit te brengen, maar dit keer voor de huidige generatie consoles. Aangezien deze games niet al te lang geleden al een remaster hebben gekregen op de Xbox 360 en de Xbox One beschikt over een backward Compatibility functionaliteit lijkt deze actie meer op snel cashen. Xboxworld zocht voor je uit wat de meerwaarde is van de remaster van deze trilogie.

Duivels genot

In de Devil May Cry franchise sta jij in de schoenen van Dante, een half demoon, die tevens de zoon is van een legendarische, duistere ridder, genaamd Sparda. Zijn bloedlijn zorgt er voor dat hij constant wordt opgejaagd door demonen die wraak willen nemen voor wat zijn vader heeft gedaan. Ik kan natuurlijk het gehele verhaal vertellen, maar aangezien het een remaster van een remaster betreft, zal ik dit niet uitgebreid doen.

Zodra je de game opstart is er de mogelijkheid om de game die je wil spelen te selecteren. Laten we beginnen met het eerste deel. Qua verhaal staat de game nog als een huis, niet slecht als je je bedenkt dat Devil May Cry in eerste instantie een Spin-off zou zijn van Resident Evil. Dit is helaas wel terug te zien in de besturing. De bewegingen zijn houterig, om te schieten moet je een dichtknoop ingedrukt houden en natuurlijk is er de statische camera. Een voor een elementen die in de game industrie veroudert zijn. De cutscenes waren misschien ten tijde van de PlayStation 2 acceptabel, maar dat is nu zeker niet het geval. Zelfs niet met het HD sausje wat over de game is gegoten. Ondanks deze gebreken, heb ik toch genoten van de game, wellicht vanuit nostalgie? Ik kan me voorstellen dat de jongere generatie gamers niet warm lopen voor een game als de mechanieken zo veroudert zijn.

Een overpowerde duivel

Tijdlijn van de duivel

Dan is er natuurlijk nog het derde deel in de serie wat eigenlijk een prequel is. In dit deel ontdekt Dante de krachten die hij bezit. Hier neemt hij het op tegen zijn broer Virgil. Qua besturing is dit deel een stuk moderner dan de andere twee. Je kunt makkelijk wisselen tussen wapens om je combo’s zo hoog mogelijk te krijgen. De vijanden spelen hier natuurlijk ook op in, wat dit deel iets lastiger maakt dan de voorgaande delen. In dit deel zijn de gezichten wat beter van elkaar te onderscheiden, het ziet er allemaal iets strakker uit. Met de nadruk op iets. Persoonlijk vond ik dit deel verreweg het beste vanwege de bewegingsvrijheid die je hebt en de manier waarop het verhaal wordt verteld.

Duivels oordeel

Toch blijft het een lastige klus om de jongere generatie te overtuigen om deze games te spelen. De games zijn nogal veroudert, ze stammen immers al uit het tijdperk van de Playstation 2. En zelfs toen waren er al games die er indrukwekkender uitzagen en een betere besturing hadden. Het lijkt er meer op dat de Devil May Cry HD Collection een onderdeel wordt van de verzameling van de gamers met nostalgische gedachten aan de serie. Het had beter geweest om te investeren in een remake in plaats van een remaster van een remaster. Nu lijkt het simpelweg te veel op het uitmelken van de serie. Gelukkig is Devil May Cry 5 aangekondigd.