Peter Bijl | zondag 26 Nov 2017, 12:43

De eerste stapjes op het ijs; lees hier de recensie van NHL 18.

Review

Rating 7/10
User rating 0/10
  • Voor de sportfanaten onder ons zijn er bijzonder veel mogelijkheden
  • Zowel voor veteranen als groentjes
  • Er zit gewicht achter het spel
  • Framerate is belangrijk bij dit soort spellen en loopt soepel
  • Grafisch voor de rest vrij lelijk
  • AI laat ook te wensen over
  • Wisselen tussen spelers hakkelt vreemd genoeg
  • Rechterstick laat zich niet makkelijk lenen voor trucjes

Sporten is wellicht mijn favoriete tijdsverdrijf. Sportspellen hebben mij echter nooit zo binnen weten te halen als andere genres, waardoor series als FIFA en dergelijke grotendeels aan mij voorbij zijn gegaan. Desondanks voelde ik mij wel enigszins geroepen om NHL 18 te gaan spelen. Naast het feit dat ik nog nooit écht ijshockey heb gespeeld was de serie mij ook niet heel erg bekend, dus het leek mij de uitgelezen kans om eens een stap te zetten in de wereld van sportgames. Hoe mij dit ijzige avontuur bevallen is, lees je hier.

REVIEW

Greenhorn

Het allereerste waar ik mij mee bezig hield, was natuurlijk om de basis van het spel onder de knie te krijgen. Dit hield in dat ik niet alleen de controles van het spel moest zien te snappen, maar ook hoe ijshockey überhaupt werkt. Gelukkig heeft EA daar de nodige hulpmiddelen voor in het spel gestopt. Zo kun je de besturing geheel aanpassen naar het niveau van jouw kunnen en doen. Ben je expert en veteraan van de NHL-serie? Zet die controllerschemes dan maar op expert en laat zien wat je kunt. Ben je nog groener dan het gras bij de buren? Dan kun je het beste de beginnersschemes pakken en de trainingen afronden, die je het spel leren spelen.

Deze trainingen laten je stapsgewijs zien wat er allemaal komt kijken bij ijshockey en geven je ook wat basistactieken mee die je kunt implementeren in het spel. Ook leren ze je de rechterstick besturen om hiermee simpele trucjes met de puck te kunnen doen. Als beginner was ik hier heel blij mee en hierdoor kreeg ik ook snel door wat ik allemaal kon doen en waar mijn mogelijkheden lagen.

Let's do this

Na deze introductiesessies was het dan tijd om met het echte spel aan de slag te gaan en jongens, wat een boel keuzes waren er. Zo kun je onder andere een carrière-modus starten met je eigen gemaakte speler, een soort hybride manager-teammodus spelen of gewoon een seizoen starten en proberen zoveel mogelijk te winnen. Dan hebben we het nog niet eens over de multiplayer mogelijkheden.

Over deze modi kan ik eigenlijk heel kort zijn. De carrière-modus draait om het omhoogwerken van jouw speler tot de absolute top van het ijshockey. Doe je het goed, dan stijg je in achting. Doe je het slecht, dan gebeurt dit niet. Interessant vond ik vooral de hybride-modus waarbij je niet alleen wedstrijden moet spelen, maar ook allerlei financiële zaken op orde moet houden en waarbij je het moraal van je spelers hoog moet zien te houden. Dit voegt net wat extra toe aan het spel.

De wedstrijden zelf worden op het einde beoordeeld door middel van enkele factoren zoals offense, defense, teamplay, et cetera. Hoe beter je op deze zaken let en een goede balans in het spel brengt, hoe beter je score wordt en hoe beter je team zal presteren én hoe meer financiële middelen je zult ontvangen. Op deze wijze zul je altijd goed letten op je spel en zul je niet als een blinde kip proberen om telkens in je uppie een doelpunt te maken. Niet alleen zul je zelden scoren, ook voor de dynamiek in het team is het slecht.

IJskoning

Helaas kan ik deze recensie niet geheel positief afsluiten. Zo loopt het spel bijvoorbeeld lekker soepel, wat zeker nodig is bij dit soort spellen, alleen zien de textures en vrijwel alle andere zaken er écht niet fraai uit. Hierdoor krijg je een vrij matig uitziend spel, wat mij toch wel op bepaalde momenten uit de immersie haalde.

Grafisch loopt de framerate consistent, maar voor de rest wist het spel mij niet heel erg te overtuigen. Spelers zien er nogal mwah uit en voor de rest springt er niet echt iets uit. Een gemiste kans dus.

Daarnaast was er met name één factor die vaak wat vloekwoorden uit mij wist te toveren: de AI. Als ik zeg dat de AI op vele momenten compleet onverklaarbare dingen doet, dan is dat een understatement. Je kunt nog zo direct een puck naar één van je teamgenoten spelen en ze kunnen nóg zo vrij staan als maar kan, toch presteren ze het in veel gevallen om de puck gewoon te negeren en door te laten schieten naar de andere kant van het veld. Zeker wanneer je een groot gat in de verdediging ziet, is dit simpelweg rampzalig.

Dit wordt erger wanneer we kijken naar de manier waarop we van speler wisselen. In theorie kan dit met een druk op de knop, waarmee je dat personage overneemt waar je naar wijst of diegene die het dichts bij de puck staat. In praktijk kan er soms naar een personage gewisseld worden die je helemaal niet wilde overnemen, waarmee met name verdedigen heel erg irritant kan worden.

Tenslotte, maar dat is met name een persoonlijk punt, kon ik mij vaak ergeren aan de manier waarop je de rechterstick moet bewegen om trucjes uit te halen. In theorie is dit een slim idee, ware het niet dat het verschil tussen schuinrechts en boven of rechts vaak niet goed geregistreerd wordt, waardoor je speler opeens als een volslagen debiel zijn stick heen en weer beweegt waarmee je ofwel een pass kunt missen, of de puck nota bene laat liggen voor de tegenstander!

Conclusie

Desondanks heb ik mij als beginneling zeer weten te vermaken. Of ik voortaan een trouwe NHL-fan ben, zou ik niet durven te zeggen, maar ik heb er in ieder geval een hele hoop lol al mee kunnen beleven. Voor de trouwe NHL-fans kan ik daarom zeggen dat dit spel een prima aankoop is en voor de andere groentjes geldt dit even goed.

Reacties

Login of registreer om te reageren.