Yoram Jacobs | maandag 29 Aug 2016, 20:00

Een wiebelig robotje op een kleurrijke blokkenplaneet. Leuk speeltje of bergen we het speelgoed snel op? Lees verder!

In Grow Up ben jij een Botanical Utility Droid, kortweg BUD genoemd. Je bent met je ruimteschip (genaamd M.O.M.) neergestort op een vreemde planeet en M.O.M. ligt in stukken verspreid over de planeet. Als je ooit nog weg wilt van de planeet, zul je op pad moeten!

Grow Up ziet er apart uit; grote kleurrijke blokken, mysterieuze planten en een aardige kijkafstand. Je kunt de hele planeet rondreizen! Het ziet er verder ook vredig, rustgevend en avontuurlijk uit en nodigt je echt uit om snel op pad te gaan. Op de achtergrond hoor je een onopvallende soundtrack van rustgevende muziekjes. Het 'gebuzz' van BUD begon me na verloop van tijd wel tegen te staan.

Fly up

Je hebt direct de controle over BUD, wat in het begin wel wat oefening vergt. Ubisoft Reflections heeft er namelijk voor gekozen om de robot nogal wiebelig en zwalkend te laten lopen (in technische termen heet dit procedurele animatie). Zo hobbel je wat vreemd over de planeet heen. Dit versterkt het schattige effect dat men duidelijk probeert uit te stralen, maar werkt niet altijd. Met name als de bedoeling van de game duidelijk wordt. Je kunt de aanwezige flora scannen en dupliceren; zodra je een nieuwe plantensoort tegenkomt kun je die dus oneindig vaak laten verschijnen. De planten hebben meestal de functie van trampoline, katapult of lanceerplatform. De talentvolle gamer heeft natuurlijk de link al gelegd met de titel. Het is de bedoeling in de game om steeds hoger te komen, totdat je de maan bereikt, waar M.O.M. wacht tot je alle missende onderdelen hebt gevonden. In het begin komt dit als een enorme opdracht over, je kunt namelijk heel ver in de lucht de maan wel zien, maar dat is toch echt een flinke afstand. Gelukkig biedt de game ook nog een aantal abilities die je kunt vinden op de planeet. Denk hierbij aan een jetpack, een glider, etc.

Hoewel de game bijzonder oogt en echt wel een toffe, rustgevende sfeer uitademt, is de game toch niet zo speciaal als het wellicht lijkt. De besturing is bij vlagen écht irritant. Een wiebelig robotje met een jetpack op een zwevend platform krijgen is al niet heel makkelijk. Om te voorkomen dat je overal van afglijdt, is het de bedoeling dat BUD zich vasthoudt met zijn handen. Dit doe je door met LB en RB objecten vast te grijpen. Grijp je mis dan donder je de afgrond in. Dit is vervelend, zeker als je ver naar beneden valt. Na verloop van tijd kun je natuurlijk de meeste afstanden wel afleggen middels je glider en jetpack, maar vastgrijpen blijft essentieel. De besturing is dus niet om over naar huis te schrijven.

Op naar de sterrenplant!

Zodra je de eerste planten gevonden en gekloond hebt en je de eerste paar honderd meter de lucht in bent geklommen via bergen en zwevende platformen, kom je voor een mysterie te staan. Je kunt op een bepaald moment namelijk niet verder. Het duurde wel even voordat ik door had dat er speciale reuzenplanten bestaan, genaamd Starplants. Deze moet je voeden door bepaalde onderdelen van de plant te verbinden met zwevende eilanden. Daarna spurt de plant honderden meters omhoog en kun je weer verder vliegen, springen en klauteren. Grow Up legt zaken soms wel uit, soms niet. Of dit bewust is, was mij niet duidelijk. Ik kan me voorstellen dat men het open world idee niet wilde verpesten, maar hier was enige uitleg wel op zijn plaats geweest.

Goed, er zijn in totaal maar vier van dit soort planten en na een klein uur heb je die allemaal wel met elkaar verbonden. Ondertussen vind je kristallen, die je abilities upgraden en na een uur of drie rondvliegen had ik al de meeste zaken volledig ontgrendeld. Het bereiken van de maan was ook niet zo moeilijk, noch het vinden van de onderdelen van het schip. Je wordt namelijk vergezeld door een soort satelliet robotje dat je aanwijzingen geeft over de locaties van de onderdelen.

Niet volgroeid

Al met al is de game zeker het spelen waard, verwacht alleen geen groot avontuur. Er zijn maar een stuk of acht onderdelen te vinden, die je zo hebt gevonden. Er zijn geen vijanden, wat op zich niet erg is. Maar er is verder ook geen enkele vorm van tegenstand of uitdaging. Binnen no time vlieg je met een volledig opgeladen jetpack rond, pik je de laatste kristallen op en zet je M.O.M. in elkaar. Dan rest slechts een gevoel van teleurstelling. Was dit het?

Conclusie

Grow Up is een aardige game. In een uur of vijf heb je alles gezien en gedaan. Je krijgt daar wel een bijzondere, kleurrijke wereld voor terug, die helaas weinig uitdaging of avontuur biedt. Voor nog geen tien euro is dit een prima game voor een zondagmiddag.