Casper Egas | zaterdag 6 Mei 2017, 11:41

Met Cities: Skylines Xbox One Edition kunnen wij eindelijk de architect in onszelf naar boven halen. Lees hier de recensie.

Cities: Skylines kwam al twee jaar geleden uit op de PC en wist toen velen te verrassen als een prima alternatief voor de zeer teleurstellende reboot van Simcity. Een virtuele stad bouwen was nog nooit zo toegankelijk en uitgebreid tegelijk. Niemand had echter zoveel later nog verwacht dat het spel naar de Xbox One zou komen. Nu is het dan toch zover, maar de vraag is of het spel op een console wel goed werkt en of het de hoge aanschafprijs wel waard is. Het gaat namelijk om veertig euro, voor een spel dat op de PC minder dan twintig euro kost en dat is wellicht wat aan de forse kant.

Ik ben zelf een geograaf en altijd al geïnteresseerd geweest in stedenbouw. Vroeger konden spellen als Sim City en Railroad Tycoon me dan ook erg boeien. Het zijn van die games waar je jezelf helemaal in kunt verliezen en uren aaneen kunt blijven doorspelen. Er zijn geen levels of eindes, dus speel je maar door en door, net zoals in een spel als Minecraft het geval is. Nog even dit doen, dan stop ik... Of toch ook dit nog even, enzovoort. Cities: Skylines heeft deze verslavingsfactor zeker ook.

Groot, uitgebreid, maar niet erg realistisch

Al heb je ooit Sim City gespeeld, dan weet je precies wat je moet verwachten van Cities: Skylines. Bouw een stad door wegen aan te leggen en gebieden toe te wijzen met een woonfunctie, een industriële functie een commerciële functie of zakenfunctie. Daarnaast zorg je voor alle voorzieningen, zoals elektriciteit, water, openbaar vervoer, politie, scholing, brandweer, zorg. Ook is het belangrijk dat de bewoners van de stad tevreden blijven, door bijvoorbeeld geluidsoverlast en vervuiling in te perken, te zorgen voor werk, veiligheid, acceptabele belastingen en vermaak.

Aanvankelijk is het lastig om met het startbedrag de begroting op orde te krijgen. Het is echt de kunst om zuinig te beginnen en om de bevolking zo zwaar mogelijk te belasten, zonder dat de bevolking massaal gaat klagen. Later kun je de teugels laten vieren en de stad verfraaien. Ook is het een must om het verkeer op orde te krijgen, want verkeersoptoppingen zijn een veel voorkomend probleem. Automobilisten rijden als kippen zonder kop, waardoor een goede infrastructuur aanleggen een schier onmogelijke opgave wordt.

Het leukste aan Skylines is dat je heel lang door kunt blijven spelen en dat er geleidelijk meer gebouwen en functies beschikbaar komen. Hierdoor heb je steeds iets nieuws te doen en zijn er altijd nieuwe uitdagingen om aan te pakken. Ook kun je nieuwe stukken grond bijkopen om de stad verder uit te breiden. Het was echt een verademing om te zien hoe enorm groot de stad kan worden, na het spelen van het laatste deel van Simcity met zijn ministeden. Het is daarbij wel wat vreemd om te zien hoe weinig inwoners de stad toch nog heeft en aan de andere kant hoe weinig jaren er verstreken zijn. Binnen een paar jaar gebeurt wel erg veel. Ik denk dat de ontwikkelaar hiervoor gekozen heeft om geen verschillende bouwstijlen in verschillende tijdsperiodes te hoeven gebruiken.

Dit is helaas niet de enige zwakte. Het bouwen van de stad is echt leuk en niet te ingewikkeld voor beginners, maar na verloop van tijd miste ik toch wat realisme. Het is natuurlijk moeilijk om de planning en het bestuur van een stad echt te simuleren, zeker als je spelers niet wilt overladen met ingewikkelde informatie. Maar nu is de voorstellingen van zaken soms storend. Zo is er vrijwel geen interactie met andere steden en moet je voor alles zelf zorgen. Ook moest ik burgers stimuleren om vooral niet allemaal te gaan studeren, want anders zaten mijn fabrieken en boerderijen steeds zonder werknemers. Daarnaast functioneert het openbaarvervoer en het reguliere verkeer (inclusief fietsers!) voor geen meter. Transport Tycoon is dit spel zeker niet.

Audiovisueel

Grafisch is het spel smaakvol en behoorlijk gedetailleerd. De verschillende gebouwen zien er goed uit en het is leuk om te zien wat burgers uitspoken als je inzoomt. Volg bijvoorbeeld eens de wandelaars, fietsers en auto’s door de straten. Elk type gebouw heeft een moderne en een gewone variant en heeft verschillende niveaus die samenhangen met de grondprijzen. Verwacht echter geen grafisch meesterwerk, wat niet ongebruikelijk is in dit genre.

De audio viel me daarentegen wel wat tegen. De achtergrondmuziek is erg saai en had geen toegevoegde waarde. Dit is echt een spel om zelf wat muziek bij op te zetten. Zonde, want bijvoorbeeld Railroad Tycoon 2 & 3 hadden een prachtige blues soundtrack die het spel echt verrijkte. Ook de geluidseffecten storen eerder dan dat ze het spel leuker maken. Vooral de vrijwel constant aanwezige sirenes zijn zeer irritant. Als er files zijn gaat ook niemand aan de kant, waardoor er soms een file ontstaat met vier ambulances achter elkaar.

Insectenplaag

Er is een goede poging gedaan om de besturing fatsoenlijk te laten werken met een controller. Soms merk je echter dat er wat nauwkeurigheid ontbreekt, bijvoorbeeld wanneer je op kleine blokjes probeert te klikken of per ongeluk de verkeerde gebouwen sloopt. Het wordt echter nooit zo vervelend dat het me naar de PC toe joeg. De menu’s zijn praktisch en efficiënt. Daarnaast is snelheid van handelen in Cities ook minder belangrijk dan in oorlogsstrategiespellen, waardoor fouten makkelijk te herstellen zijn en niet veel irritaties opleveren.

Jammer genoeg rammelt er toch heel wat aan deze versie. Het laden van een opgeslagen spel duurt erg lang en de framerate is wat aan de lage kant, al blijft deze wel vrij constant, zelfs als de stad groter wordt. Erger is dat het spel regelmatig vastloopt. Sla dus regelmatig op en laat het spel elke tien minuten automatisch opslaan, want anders zul je met grote frustraties komen te zitten. Er is niets zo vervelend als een uur aan vooruitgang verliezen en alle acties opnieuw moeten uitvoeren.

Dit is echter niet de enige bug, want het spel zit er vol mee. Een greep uit de fouten die ik aangetroffen heb: namen van stadsdelen die onleesbaar gehusseld worden, openbaarvervoerslijnen die niet opgeheven kunnen worden, de bulldozermodus die vast blijft zitten, achievements die niet ontgrendelen, auto’s die in de lucht vast komen te zitten en verkeer dat totaal onlogisch handelt, met verkeersopstoppingen tot gevolg. Een hele waslijst dus. Er wordt door het team aan gewerkt, maar dat had natuurlijk al voor de release moeten gebeuren.

De bugs zijn teleurstellend, zeker als je beschouwt dat het gaat om een twee jaar oud spel dat op de PC ook nog eens een stuk goedkoper is en op de Xbox slechts één (matige) uitbreiding beschikbaar is. Paradox Interactive wilde niet laten weten of de andere uitbreidingen later ook toegevoegd zullen worden.

Conclusie

Cities: Skylines is misschien vooral aan te raden als PC-game. Het spel is dan goedkoper, makkelijker te besturen en minder buggy. Desondanks betekent dat niet dat Cities: Skylines Xbox One Edition een slecht spel is. Er is ten eerste op de console geen alternatief en in het land der blinden is eenoog koning. Daarnaast blijft het een toegankelijk, maar toch ook erg uitgebreid stedenbouwspel. Ik was binnen no time hooked en speelde de hele avond door en was onder de indruk van de grootte van dat spelomgeving. Je zult misschien niet in alle omgevingen een nieuwe stad willen bouwen, maar voordat je een grote stad af hebt, ben je al makkelijk tientallen uren bezig geweest. Zoek je dus een spel waar je urenlang in kunt duiken, dan is Cities ideaal.